شنبلیله کوهی

آشنایی با اصول مراقبت و نگهداری از کودک بیش فعال برای تمامی والدینی که کودکشان با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کند، الزامی است. چرا که عدم آگاهی از نحوه برخورد و نگهداری از کودک بیش فعال ممکن است عواقب غیر قابل جبرانی را به بار بیاورد.

کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) اغلب باهوش، خودجوش و دلسوز هستند. اما نگهداری از آنها با چالش‌های بسیاری همراه است. مشکلات رفتاری، فراموشی انجام کارها، نافرمانی، عزت نفس پایین، مشکل در دوست داشتن و فراز و نشیب های عاطفی که از ویژگی‌های مختص مبتلایان به ADHD محسوب می شود، می‌تواند برای والدین ناراحت کننده و حتی ناامید کننده باشد.

نگهداری از کودک بیش فعال و هدایت او به سمت گشت و گذار در جهان، به عنوان کسی که دچار مشکلات روحی و روانی است، به آموزش‌های بسیاری نیاز دارد.

والدین برای نگهداری از کودک بیش فعال خود باید از نیازهای فرزندشان به شدت حمایت کنند و او را به دنبال کردن علاقه خود ترغیب کنند. همچنین باید اطمینان حاصل کنند که کودک در جامعه احساس دوست داشتن، پشتیبانی و امنیت می کند. صحبت در مورد اختلال بیش فعالی و پیگیری درمان در صورت لزوم، می تواند امکانات مورد نیاز کودک را فراهم کند تا در آینده بتواند بزرگترین مشوق خودش باشد.

نگهداری از کودک بیش فعال
نگهداری از کودک بیش فعال و نافرمان
رفتارهای ناسازگار معمولاً در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی وجود دارد. این رفتارها به ویژه در کودکانی که علائم آنها در درجه اول بیش فعالی است، بیش‌تر دیده می‌شود.

تکانشگری ممکن است منجر به رفتارهای بی پروا یا به ظاهر پرخاشگرانه شود. در حالی که اختلال در متعادل کردن حالت‌های عاطفی و عدم توانایی در کنترل عصبانیت ممکن است یکی دیگر از دلایل اصلی نافرمانی باشد.

در برخی موارد کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال نافرمانی مقابله جویانه یا ODD هستند. اختلالی که با الگوی مداوم رفتار منفی و متضاد رفتار مشخص می شود. سخت گیری در مورد رعایت نظم و انضباط به ندرت برای این کودکان کارآمد است. در مقابل تمرین مهرورزی و تمرکز بر مهارت سازی، راهکارهایی است که اغلب توسط متخصصان برای نگهداری از کودک بیش فعال توصیه می شود.

مشاوره-آنلاین-روانشناسی
موثرترین روش نگهداری از کودک بیش فعال چیست؟
بهتر است کودکان مبتلا به اختلال ADHD مانند سایر افراد از رویکردهای منصفانه و مداوم بهره‌مند شوند. از این رو کارشناسان معمولا رویکردی را پیشنهاد می کنند که متمرکز بر تعیین انتظارات واضح، استفاده از روندهای طبیعی و ستایش رفتارهای مثبت است.

کارشناسان معتقدند که بهتر است از مجازات کودکان مبتلا به بیش فعالی برای رفتارهایی که خارج از کنترل آنها است جلوگیری کنید و درمورد رفتارهای مشکل ساز با کودکان صحبت کنید تا انگیزه آنها را بهتر بشناسید.

به عنوان مثال رفتاری که در این کودکان ناسازگار به نظر می رسد، ممکن است ناشی از سرخوردگی یا اضطراب باشد. پرداختن به احساساتی که در پس رفتارها هستند احتمالاً در کاهش پیامدهای ناگهانی در آینده کمک بسیاری خواهد کرد.

نگهداری از کودک بیش فعال
آیا دادن پاداش به تغییر رفتار فرزند کمک می کند؟
استفاده از سیستم‌های رسمی پاداش برای ایجاد انگیزه در کودک جوانب مثبت و منفی بسیاری دارد و باعث ایجاد تغییر در رفتار کودک می‌شود. از طرفی بسیاری از والدین به این نتیجه رسیدند که سیستم‌های پاداش دهی مانند جدول های برچسبی، به فرزندشان کمک می کند تا رفتارهای مشکل ساز را کاهش دهند.

از سوی دیگر برخی والدین نگران هستند که استفاده از پاداش برای تشویق به رفتار خوب، شبیه به رشوه دادن باشد. زیرا بسیاری از کودکان در هر موقعیتی به این فکر می‌کنند که: ” این کار چه منافعی برای من خواهد داشت؟ “و این باعث می‌شود به مرور زمان بد عادت شوند.

استفاده از جدول برچسبی یا سایر سیستم‌های پاداش رسمی یک تصمیم شخصی است. اما در حالت کلی پاداش‌هایی مانند خوشحال کردن کودک، سورپرایز کردن او بعد از یک هفته رفتار خوب یا استفاده از عبارات ستایشی مثبت می‌تواند سبب ایجاد انگیزه برای اصلاح رفتار در کودک شود.

چگونه می‌توان در پیدا کردن دوست به کودک بیش فعال کمک کرد؟
در نگهداری از کودک بیش فعال باید به این موضوع دقت کرد که برخی از کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است در برقراری ارتباط با دوستان خود مشکل داشته باشند. این مشکل غالباً به دلیل رفتارهای پرخاشگرانه یا بیش فعالی، اغراق در بروز احساسات عاطفی یا عدم تمرکز در یک بازی یا مکالمه است.

برای کمک به توسعه مهارت‌های اجتماعی کودک، والدین باید به آرامی به توضیح رفتارهای مناسب به کودک بپردازند. شاید موقعیت‌هایی برای کودک پیش بیاید که در نقش آفرینی آنها کم بیاورد.

به عنوان مثال هنگامی که کودک در یک بازی می بازد یا موفق می‌‌شود بهتر است به ستایش او بپردازند. همچنین به جای اینکه کودک را وادار کنند که در گروه‌های دوستی بزرگتر قرار بگیرد، بر روی برقراری دوستی‌های فردی متمرکز شوند.

کوتاه کردن زمان بازی، قبل از ایجاد بیش‌فعالی، می تواند به کودکان کمک کند که به تعاملات اجتماعی به صورت مثبتی پاسخ دهند و اعتبار اجتماعی خود را تقویت کنند.

آشنایی با اصول مراقبت و نگهداری از کودک بیش فعال برای تمامی والدینی که کودکشان با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کند، الزامی است. چرا که عدم آگاهی از نحوه برخورد و نگهداری از کودک بیش فعال ممکن است عواقب غیر قابل جبرانی را به بار بیاورد.

کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) اغلب باهوش، خودجوش و دلسوز هستند. اما نگهداری از آنها با چالش‌های بسیاری همراه است. مشکلات رفتاری، فراموشی انجام کارها، نافرمانی، عزت نفس پایین، مشکل در دوست داشتن و فراز و نشیب های عاطفی که از ویژگی‌های مختص مبتلایان به ADHD محسوب می شود، می‌تواند برای والدین ناراحت کننده و حتی ناامید کننده باشد.

نگهداری از کودک بیش فعال و هدایت او به سمت گشت و گذار در جهان، به عنوان کسی که دچار مشکلات روحی و روانی است، به آموزش‌های بسیاری نیاز دارد.

والدین برای نگهداری از کودک بیش فعال خود باید از نیازهای فرزندشان به شدت حمایت کنند و او را به دنبال کردن علاقه خود ترغیب کنند. همچنین باید اطمینان حاصل کنند که کودک در جامعه احساس دوست داشتن، پشتیبانی و امنیت می کند. صحبت در مورد اختلال بیش فعالی و پیگیری درمان در صورت لزوم، می تواند امکانات مورد نیاز کودک را فراهم کند تا در آینده بتواند بزرگترین مشوق خودش باشد.

نگهداری از کودک بیش فعال
نگهداری از کودک بیش فعال و نافرمان
رفتارهای ناسازگار معمولاً در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی وجود دارد. این رفتارها به ویژه در کودکانی که علائم آنها در درجه اول بیش فعالی است، بیش‌تر دیده می‌شود.

تکانشگری ممکن است منجر به رفتارهای بی پروا یا به ظاهر پرخاشگرانه شود. در حالی که اختلال در متعادل کردن حالت‌های عاطفی و عدم توانایی در کنترل عصبانیت ممکن است یکی دیگر از دلایل اصلی نافرمانی باشد.

در برخی موارد کودکان مبتلا به ADHD دارای اختلال نافرمانی مقابله جویانه یا ODD هستند. اختلالی که با الگوی مداوم رفتار منفی و متضاد رفتار مشخص می شود. سخت گیری در مورد رعایت نظم و انضباط به ندرت برای این کودکان کارآمد است. در مقابل تمرین مهرورزی و تمرکز بر مهارت سازی، راهکارهایی است که اغلب توسط متخصصان برای نگهداری از کودک بیش فعال توصیه می شود.

مشاوره-آنلاین-روانشناسی
موثرترین روش نگهداری از کودک بیش فعال چیست؟
بهتر است کودکان مبتلا به اختلال ADHD مانند سایر افراد از رویکردهای منصفانه و مداوم بهره‌مند شوند. از این رو کارشناسان معمولا رویکردی را پیشنهاد می کنند که متمرکز بر تعیین انتظارات واضح، استفاده از روندهای طبیعی و ستایش رفتارهای مثبت است.

کارشناسان معتقدند که بهتر است از مجازات کودکان مبتلا به بیش فعالی برای رفتارهایی که خارج از کنترل آنها است جلوگیری کنید و درمورد رفتارهای مشکل ساز با کودکان صحبت کنید تا انگیزه آنها را بهتر بشناسید.

به عنوان مثال رفتاری که در این کودکان ناسازگار به نظر می رسد، ممکن است ناشی از سرخوردگی یا اضطراب باشد. پرداختن به احساساتی که در پس رفتارها هستند احتمالاً در کاهش پیامدهای ناگهانی در آینده کمک بسیاری خواهد کرد.

نگهداری از کودک بیش فعال
آیا دادن پاداش به تغییر رفتار فرزند کمک می کند؟
استفاده از سیستم‌های رسمی پاداش برای ایجاد انگیزه در کودک جوانب مثبت و منفی بسیاری دارد و باعث ایجاد تغییر در رفتار کودک می‌شود. از طرفی بسیاری از والدین به این نتیجه رسیدند که سیستم‌های پاداش دهی مانند جدول های برچسبی، به فرزندشان کمک می کند تا رفتارهای مشکل ساز را کاهش دهند.

از سوی دیگر برخی والدین نگران هستند که استفاده از پاداش برای تشویق به رفتار خوب، شبیه به رشوه دادن باشد. زیرا بسیاری از کودکان در هر موقعیتی به این فکر می‌کنند که: ” این کار چه منافعی برای من خواهد داشت؟ “و این باعث می‌شود به مرور زمان بد عادت شوند.

استفاده از جدول برچسبی یا سایر سیستم‌های پاداش رسمی یک تصمیم شخصی است. اما در حالت کلی پاداش‌هایی مانند خوشحال کردن کودک، سورپرایز کردن او بعد از یک هفته رفتار خوب یا استفاده از عبارات ستایشی مثبت می‌تواند سبب ایجاد انگیزه برای اصلاح رفتار در کودک شود.

چگونه می‌توان در پیدا کردن دوست به کودک بیش فعال کمک کرد؟
در نگهداری از کودک بیش فعال باید به این موضوع دقت کرد که برخی از کودکان مبتلا به این اختلال ممکن است در برقراری ارتباط با دوستان خود مشکل داشته باشند. این مشکل غالباً به دلیل رفتارهای پرخاشگرانه یا بیش فعالی، اغراق در بروز احساسات عاطفی یا عدم تمرکز در یک بازی یا مکالمه است.

برای کمک به توسعه مهارت‌های اجتماعی کودک، والدین باید به آرامی به توضیح رفتارهای مناسب به کودک بپردازند. شاید موقعیت‌هایی برای کودک پیش بیاید که در نقش آفرینی آنها کم بیاورد.

به عنوان مثال هنگامی که کودک در یک بازی می بازد یا موفق می‌‌شود بهتر است به ستایش او بپردازند. همچنین به جای اینکه کودک را وادار کنند که در گروه‌های دوستی بزرگتر قرار بگیرد، بر روی برقراری دوستی‌های فردی متمرکز شوند.

کوتاه کردن زمان بازی، قبل از ایجاد بیش‌فعالی، می تواند به کودکان کمک کند که به تعاملات اجتماعی به صورت مثبتی پاسخ دهند و اعتبار اجتماعی خود را تقویت کنند.